![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Voor een groot deel kan ik me vinden in de mening van Linde. Vooral het gebruiken van autisme als excuus voor deze daden gaat voor mij een beetje ver. Wel denk ik dat het heel gemakkelijk gezegd is dat vluchtmisdrijf een schande is en dat het totaal ondenkbaar is dat iemand zoiets kan doen. Begrijp me niet verkeerd, natuurlijk sta ik er niet achter maar ik denk dat je je niet kan voorstellen hoe je reageert in een situatie zoals deze tot dat je het echt meemaakt(hopelijk nooit uiteraard). Ik denk dat je zo enorm schrikt en zo verward bent en dat je eerste gedacht gewoon is om zo snel mogelijk van die plaats weg te geraken, het is een soort vluchtinstinct denk ik. Ik hoop dat ik hiermee niet verkeerd overkom. Nu zou ik ook zeggen dat ik nooit vluchtmisdrijf zou plegen. Ik wil enkel duidelijk maken dat het, volgens mij, niet mogelijk is om te zeggen hoe je zal reageren.
|
#2
|
|||
|
|||
Ik ben het eens met de mening van Linde. Helaas ben ik het minder eens met de mening van Tinne. Een normaal persoon die betrokken raakt bij een ongeval, stapt uit en verwittigd onmiddellijk de hulpdiensten en begint indien het in zijn mogelijkheden ligt de gewonde als reeds wat te verzorgen. Het gebeurt wel vaak dat er vluchtmisdrijf gepleegd wordt, maar dit is dan vaak wanneer mensen het opzettelijk doen en hun straf zo willen ontlopen. Als het echt een ongeval is, wat altijd kan gebeuren, dan ben je er zo van aangedaan dat je de gewonde wil voort helpen in plaats van te vluchten want je hebt dit ongeval niet gewild. Ik begrijp wel dat iemand met autisme in paniek geraakt, maar dat hij dan rustig nog naar de pitabar gaat en dan zo vlug mogelijk zijn auto wil laten herstellen komt bij mij over dat hij bij volle verstand is.
|